รักษารากฟัน

ก่อนการรักษารากฟัน จำเป็นต้องผ่านการวินิจฉัยโรคอย่างถูกต้อง โดยเฉพาะในกรณีภาวะเส้นประสาทฟันอักเสบชนิดผันกลับได้ (reversible pulpitis) ซึ่งจะมีอาการเสียวฟันหรืออาการปวดเพียงชั่วคราวในระยะหนึ่งและหายเองได้ ในบางรายก็อาจจะมีอาการรุนแรงใกล้เคียงกับภาวะเส้นประสาทฟันอักเสบชนิดผันกลับไม่ได้(irreversible pulpitis) ดังนั้น ก่อนการพิจารณาให้การรักษารากฟัน จำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัยอย่างรอบคอบ ดังนี้

1. การซักประวัติอาการ
2. การวินิจฉัยด้วยภาพถ่ายรังสีในช่องปาก
3. การวินิจฉัยด้วยเครื่องวัดความมีชีวิตของฟัน
4. การวินิจฉัยด้วยวิธีอื่นๆ เช่น bite test, cold test, hot test
5. การติดตามอาการเป็นระยะ

1. การกำจัดเนื้อฟันที่ผุหรือติดเชื้อออก
2. การทำความสะอาดคลองรากฟัน และใส่ยาฆ่าเชื้อในคลองรากฟัน บางกรณีอาจใช้เวลาทำมากกว่า 1 ครั้ง เพื่อกำจัดภาวะการติดเชื้อในคลองรากฟันอย่างสมบูรณ์
3. การอุดปิดคลองรากฟัน
4. การบูรณะเนื้อฟันที่สูญเสียไปด้วยวัสดุอุด หรือเดือยฟันและครอบฟัน
   วัตถุประสงค์หลักของการรักษารากฟัน คือ การกำจัดเชื้อโรคในโพรงประสาทฟันและคลองรากฟันออกไปได้ทั้งหมดทุกคลองรากฟัน รวมไปถึงการอุดปิดคลองรากฟันได้อย่างแนบสนิท เพื่อป้องกันภาวะการติดเชื้อซ้ำ ดังนั้น นอกเหนือจากการดูแลรักษาโดยทันตแพทย์ที่เชี่ยวชาญแล้ว การเลือกสรรอุปกรณ์ที่มีประสิทธิภาพสูงและมีมาตรฐานการทำให้ปลอดเชื้อของเครื่องมือ ล้วนเป็นปัจจัยที่จะช่วยให้การรักษารากฟันสามารถทำได้อย่างรวดเร็ว และมีผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น

หลังการรักษารากฟัน ภายใน 1-3 วันแรก อาจมีอาการปวดเกิดขึ้นได้ อันเนื่องมาจากภาวะการติดเชื้อและการอักเสบก่อนการรักษา ซึ่งสามารถบรรเทาอาการได้โดยรับประทานยาแก้ปวด 1-3 วันและอาการดังกล่าวจะหายไปในเวลาไม่นาน

ในช่วงเวลาที่ได้รับการรักษารากฟัน ควรหลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารแข็ง เนื่องจากฟันที่ได้รับการรักษารากฟัน มักมีเนื้อฟันเหลือน้อย การกัดเคี้ยวอาหารแข็ง อาจทำให้ฟันแตกหักหรือวัสดุอุดชั่วคราวหลุดออกได้ และควรพบทันตแพทย์ตามที่นัดหมาย เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อโรคในคลองรากฟัน

เมื่อเสร็จสิ้นการรักษารากฟัน ควรได้รับการบูรณะฟันด้วยเดือยฟันและครอบฟัน เพื่อป้องกันการแตกหักของฟันในภายหลัง รวมถึงการดูแลสุขภาพในช่องปากด้วยการแปรงฟันและใช้ไหมขัดฟันอย่างสม่ำเสมอ